1樓:梔夏深海
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
soory!soory!soory!
應該有300字了
2樓:小楊老師_廣躍
老師:對不起,以下省略300字……,我真的錯了,請原諒。
3樓:匿名使用者
自己寫吧 是沒有人給你寫的 這是經驗
4樓:去我的海
隨便寫寫,反思你認識到當時的錯誤了
上課說話寫的檢討書300字以上,急~~~!!!
5樓:匿名使用者
今天,我懷著愧疚和懊悔給您寫下這份檢討書,以向您表示我對上課講話這種不良行為的深刻認識以及再也不在上課的時候講閒話的決心.
我對於我這次犯的錯誤感到很慚愧,我真的不應該在早自習的時候說話,我不應該違背老師的規定,我們作為學生就應該完全的聽從老師的話,而我這次沒有很好的重視到老師講的話。我感到很抱歉,我希望老師可以原諒我的錯誤,我這次的悔過真的很深刻。
我要避免這樣的錯誤發生,希望老師可以相信我的悔過之心。
相信老師看到我的這個態度也可以知道我對這次的事件有很深刻的悔過態度,我這樣如此的重視這次的事件,希望老師可以原諒我的錯誤,我可以向老師保證今後一定不會在早自習及其他任何課上說閒話的。
所以,老師把讓我寫檢討,也是為了讓我深刻的認識到這點。
其次,我在上課的時候講閒話的行為也是一種對老師的工作不尊敬的表現。中國是一個禮儀之邦,自古就講究尊師重道,這是一種傳統的美德,過去我一直忽視了它。拋開著一層面,不單單是老師,無論對任何人,我們都應該尊重他,尊重他的勞動,他的勞動成果。
我這樣做,直接造成了不尊重老師,不尊重他人,不尊重他人勞動的惡劣影響。作為一名當代中學生,一名正在接受教育的人來說,這種表現顯然不符合社會對我們的要求。
再次,我這種行為還在學校同學間造成了及其壞的影響,破壞了學校的形象。同學之間本應該互相學習,互相促進,紀律良好,而我這種表現,給同學們帶了一個壞頭,不利於學校的學風建設。同時,也對學校形象造成了一定損害,我們應該去維護而不是去破壞它!
對於這件事情,所造成的嚴重後果我做了深刻的反思:
1.在同學們中間造成了不良的影響,由於我在上課的時候講閒話,有可能影響班級紀律性,讓其他同學也講話,都沒有好好聽課,這實際上也是對別的同學的父母的不負責.
2.影響個人綜合水平的提高,使自身在本能提高的條件下為能提高.如今錯已鑄成,我深感懊悔,深刻檢討自己的錯誤.
3.思想覺悟不高,對錯誤的認識不足,試想如果當時我就認識到此事的嚴重性,錯誤就不可能發生.之所有的問題都歸咎於我還為能達到一個現代中學生應具有的認識問題水平,為能對老師的辛勤勞作作出回報,我越來越清晰的感覺到自己所犯的錯誤的嚴重性,為此,我一定會在以後的幾年裡更嚴格地要求自己,在認真完成作業,在上課的時候絕對不講閒話地同時,使自己的言行都與一個現代中學生相符合.
作為在上課的時候講閒話的一份子,我覺得有必要對我們的行為作出檢討,所以按照老師的要求激納保質保量的檢討書一份.對自己的錯誤根源進行深挖細找的整理,並認清可能造成的嚴重後果.
望老師能念在我認識深刻而且平時表現也不錯的份上,從輕處理,請關心愛護我的老師同學繼續監督,幫助我改正缺點,取得更大的進步.
今後我一定會好好學習,上課不講閒話,並且積極為班級做貢獻,為班級添光彩!請老師相信我!
6樓:匿名使用者
檢 討 書
尊敬的老師、同學們:
在學校這多年,我也慢慢的成長了,但是我還是很不懂事,不會換位思考。其實現在我明白了,學習是一個人生過程,我應該努力學習,我自己沒有學習好,上課講話,還影響了別的同學學習,現在想想,自己真的是錯了,就像我聽說的那樣「你自己不學習,可以睡覺、看**、曠課,就是不能影響其他要學習的同學」(聽說大學裡面就是這樣的,但是我還沒有上大學,這點我很清楚,我也清楚我不努力學習,是沒有資格說這些的)。學習是自己的事情,應該自覺,為了自己的大學夢而刻苦學習,不能光做白日夢。
但是老師放心,等我考上了大學,可能我真的會那樣做,但是我清楚我想要的是什麼,我會掌握好學習技巧,用更少的時間掌握更多的知識,把時間擠出來做更多有意義的事情。我一定不會讓大家失望的。
檢討人: ***
2023年*月*日
描寫老師上課的片段不少於一百字
有關於描寫老師上課的句子,描寫老師講課的精彩片段的文章,由成功勵志網收集,希望能幫助到您描寫老師上課的句子,描寫老師講課的精彩片段講話的生動 惟妙惟肖 津津有味 繪聲繪色 娓娓動聽 妙語連珠 滔滔不絕 餘音嫋嫋 活神活現 出口成章 行雲流水內容的精彩 引人入勝 如痴如醉 思緒萬千 身臨其境 字字珠璣...
以《我的老師》為題寫不少於的初中作文
尊重老師 鮮花感恩雨露,因為雨露滋潤它的成長 蒼鷹感恩長空,因為長空讓它飛翔 高山感恩大地 因為大地讓它們高聳 我感恩我的老師,因為老師開啟我知識的大門讓我在知識的海洋遨遊。在我成長曆程中,濃濃的師愛陪伴我的左右。小學的童年生活如閃電般地度過了,其中有煩惱和悲傷,也有快樂和感恩。感謝師長,是他們教我...
上課的風波作文不少於二百字,課堂風波作文800百字
一個普通的圓柱體,披上了紅色的外衣,頭上長著一根 天線 這就是蠟燭。蠟燭是一種非常普通的物品,相信大家都見過蠟燭吧!它非常便宜,滿世界到處都是。看到這,你一定會感到奇怪吧,蠟燭這麼普通,我為什麼要大費周章的介紹它呢?的確,蠟燭很普通,但是它那種默默為他人付出的精神卻深深吸引了我。它點亮了自己,照亮了...